Paylaşmak Güzeldir:

Şubat 3, 2020

Pörçük

Soğuk hava yüzüne vuruyor, rüzgâr kulağında uğulduyordu. Ağzından çıkan buhar onu sinirlendiriyordu sebepsizce. Aslında bu gereksiz sinirinin sebebini biliyordu. Ofladı, soğuk havaya. Sabah güneş açıyor da bu dünya neden bu […]
Aralık 3, 2019

Ve Tanrı Kadını Yarattı (II)

O üzerine çöken karanlıkta bir yüz beliriyordu. … Nefesi yoktu artık. Soluğu tamamen kesilmişti. Hissedemiyordu. Sonu olmayan bir karanlık vardı üzerinde, onu boşlukta gibi hissettiriyordu ancak ağır bir karanlıktı bu… […]
Kasım 3, 2019

Ve Tanrı Kadını Yarattı… (I)

Arkadaşlarıyla oturduğu kafeden kalktığında saat 23.30’a geliyordu. Yine hızlı akmıştı zaman, yalnız dönerken tedirgin olacaktı sokakta. Düşünmemeye çalıştı.  Otobüsle gideceği yol çok değildi ne de olsa. Oturduğu koltukta yalnız gidebilmeyi […]
Ekim 3, 2019

Biz Birbirimize Ne Yapıyoruz?

Her zamanki gibi hazırdı erkenden dış kapının önünde derse gitmeye ama gitse, öğrencileri yine dakikliği tuttu diye söylenirlerdi. Dün gece üzerinde çalıştığı araştırması yüzünden üzerinde bir yorgunluk ve gerginlik vardı. […]
Eylül 3, 2019

İzafi Kopmalar

El bele dolanır, kollar boyna sarılır. Keşke dursa dünya diye umulur. Dudakların onun tenine temas ederken bir hayli huzur bulunur. Kokusu en son unutulacak ona ait şey oluverir sende. Oluverir […]
Temmuz 3, 2019

The End

Kadın üzgündü yine. Eve gelmişti, almıştı bilgisayarını dizlerine, bakmıştı dünya gündemine. Alışkındı o üzgün olmaya, gülmemeye. İnsanlar onu bu yüzden yalnız sanıyordu ama aslında insanların arasında da daima gülerdi, tuhaftı […]