Ekim 3, 2021
Güneşin sulardan doğup sulara battığı bir liman kentindeyim. Doğan güneşlerin ve batan güneşlerin altında herkesten geri çekilerek bekliyorum. Hepimiz yaşadıklarımıza değer arayıp önem atfediyoruz. Varoluştan bu yana belki de yüz […]
Eylül 3, 2021
Her ay bir öykü kaleme aldığım zaman yeni bir kapı açılıyor önümde. Sanki temiz bir sayfa açıyorum ömrümde. Bundan olsa gerek yazı yaratım sürecinin bunca sancısı… Perdenin üstünde, iki saattir […]
Temmuz 3, 2021
Yazdığım bu cümle, cümle kurabiliyor olmamın kanıtıdır. Geldiğin bu nokta ise okumaya devam ettiğinin. Bir öyküye böyle başlanmazdı. Bilinmeyen bir sesleniş ile giriş yapmak belki de daha çarpıcı olurdu aynı […]
Nisan 3, 2021
Adaya akşam iniyordu. Usul usul ve kızıl. Bense ufkun ötesinde batan güneşi izliyordum. Elimde bir kadeh Cabernet, yanımda yarım bıraktığım keçi peynirli sandviçim, sırtımda keten gömleğim ve gözümde gözlüğüm ile […]
Aralık 3, 2020
Gün ağarmadan yola düşmüştüm. Bulunduğum semt şehrin dışına doğru bu yüzden bir yerlere gitmek bana hep fazladan süreye mal olmuştur. Olsun semtimi temiz havasından dolayı seçmiştim zaten ve hala bana […]
Ekim 3, 2020
Ayşe Afra KOCA Anısına… Denizin kenarında bir başıma oturuyorum. Gözlerim kapalı ama kulaklarım açık. Etraf karanlık, gece sessiz, insanlar dilsiz. Çok eski zamanları hatırlıyorum. Çok yeni hayaller kuruyorum. Düşler görüyorum, […]