Konuk Yazar: Yiğit Safa Gün
Bugün içim çok kapalı, durgun, soluk… Kahverengi bir hava -tam bir sonbahar havası- var zihnimde. Kahverengiden turuncuya yakınsayan yapraklar yerlerde, hepsi de hafif ve nemli. Çise ve biraz da sis var. Sokağın sonunu tam anlamıyla göremiyorum. Fazlasıyla bulanık insan silüetleri var etrafta. Çise saçımı nemlendirmiş bu sırada. Çok hoşuma gidiyor yağmurdan nemlenince saçım. En çok o zaman beğeniyorum kendimi. En çok o zaman doğal ve gerçek hissettiğimden olsa gerek. Ne de olsa bu kirlenmiş, sahteleşmiş ve doğamızdan kopmuş beton dolu şehirlerin içinde doğaya, özüme en yakın şey o. Karanlık bir sanat filminde yorgun, yalnız karakteri oynuyormuşum gibi hissettiriyor bana aynı zamanda hava. Biraz da bundan herhalde duruma sevdam… Sisli sokak diyorduk en son. Heh işte! o sokakta köşeden 40-45 yaşlarında bereli bir adam dönüyor. Yüzünden okunuyor çok memnun olmadığı buz gibi, sisli ve çiseli havadan. Çapraz balkondaki teyzenin homurdanları açığa çıkarıyor onun da pek sevmediğini bu havayı. Bir ben seviyorum herhalde böyle havaları. Benim gibi romantize edenine de pek rastlamadım zaten yediği ayazı. Bu kadar sevdiğimdendir ki sadece benim zihnimde yaşanıyor bu hava. Gerçek havayla muhalefet var aklımda. Ne sis var sokakta ne de çise. Güneş kızartırcasına tenimi yakıyor. Ekim ayının ortasında böyle sıcak mı olur yahu! Herhalde gerçekten var şu iklim değişikliği denilen meret. İnceden terliyorum. Dedim ya muhalefet var diye, benim kafam ona göre hazırlamış kendini. Üstümde hafif de olsa bir gocuk var, boynuma da atkı atmışım. Etraftakiler “deli mi bu adam? bu sıcakta ne demeye giyerki bunları’’ diyorlar içlerinden. Yüzlerinden okudum bunu, yalan söylüyor olamaz ya yüzleri. Haklılar kendilerince, haberleri yok ki kafamdaki hava muhalefetinden. En kötüsü de ruhumun diğer havada kalmış olması. Bugün hiç alışamadı ruhum bu yazdan gelme, neşeli, mutlu havaya. “İçimde bunalım havası var, dert havası var.’’ diyorum. Anlamıyor bu zalim hava beni. Asıl hava muhalefeti diye buna derim işte. Bilinen fırtınadan hiç muhalefet mi olurmuş. Asıl muhalefet; zihnimdekiyle, ruhumdakiyle gerçek uyuşmadığında oluyor bana.