Mavi Denge

Konuk Yazar: Oytun Kuru

---

 

-I-

Dünyaya…

 

        “ Vücutlar bir dönüşle erir, mengüsudur kayboluş pelerinleri…”

Sezai Karakoç

 

 

Suydu yangınları düşüşüyle susturan,

 

Kristalini kelebek kanadında şahlandıran.

 

Hercai cemresi,

Baharları seher vakti köklerle katıştıran

 

Hangi sone, hangi suzan

 

Sıyrılıp da umarsız damlası üstünden uçan,

 

Gök tüller dilip, serin yüzler durduran.

 

Hangi aşktır beni yurdumdan kovduran, ismimi göğe, mürekkep mihraba yazdıran

 

Sencileyin kaşmire mi dökülür harf-i zaman, yok hiç kumaş adımla dokunan.

 

 

Tülle örtülür moran, saklar dünü bugünü.

ele vermez kapıp da götürdüğünü

bilmez hiç gülü suya küstürdüğü.

 

Meskeni bulut olanın

yoktur izi suya vuran gölgesinde

 

Yağmur olup yağar dağın eteğine

 

çağıldar etek,

akıp gider denize

 

her şey değişir, dönüşmek bile

 

toprak silinir, izleri yumar ırmak sesi

 

kaçıp gider kuşlar

ama iyi bilirler geri dönmeyi

 

Umursamaz mağara

moranın geçip de gittiğini

 

meskeni yerli yerindedir

belli etmez çehresini,

 

Oyuk saklar sinesi

oyuncak bir rahim gibi

 

 

vardır bir misafiri, her daim beklediği

 

beklediğine değer mi,

maralın ayak seslerini…

 

-II-

 

Maral,

gölgen anımsar mı

mağara fısıltısını?

 

Kaçışın yansı

kaçışı ateş ağıtı

toprağa döner kanatlar kayrası.

hep toprağa döndü

kayranın kanatları..

 

Puhu

koyu kanın

o koyu şanlar kağnısı

şiiri keskilerinde

gözlerin binbir dölek sayrısı.

 

Etek,

gizin tül

unutur mu

kuğurur mu sır

kavsı kuzeh saçaklarını

 

Sıyır

Sıyırsan da

göğün pembe halkalarını

geri döner yanakları

o ferdi sanem

Silinmez yektâlarını.

 

Göğün yaman ağını

 

kalbe düşürür parlak sabah yıldızı

 

İsmimle hecele ‘son ağıtı’

Oku

Hatıranın yarılıp da çoğalışını

 

Meleksidir müruru zaman

Meleksidir dem û devran namzeti

 

Kim anımsar da çemberinin sesini

kuğurur feleğin katre içresini…

 

Bir unutuş çözgü sesler bilincin seher vakti,

 

Eksenlerin gün dönümünde halelenir bileklere.

 

Dönencenin, büklümlerin

Yengecin ve oğlağın çocuğudur.

 

Her daim evrilir, her daim ufuklanan eslemlere

 

Tez elden doğarak doğrulur.

 

Zamanın komşusu, zaman evinin konuğu

 

Bir kez okşandıysa senin akçıl yeteneğin

 

Tutuşurdu kızılca merkezlerin,

dalgalanır ve ay olurdun…