Kin – Kan

Kinle doluyorum.

Bazen sadece,

Sadece Kin soluyorum.

Hissediyorum,

Damarlarımda beynimde

İÇİMDE

Kimi zaman sağ

Sağ elimde

Yumruk gibi

Havada, boğazımda

Bazen

YUTKUNUYORUM

Zorluyor, zor oluyor

Ama yutuyorum

Bu yüzden

Belki belki belki de

Bu YÜZden

Yuta, yuta

Biriktirdiğim içindir.

Geçmiyor öfkem,

Sinirim.

Bazen gülme yapıyor

Nadiren gözyaşı

Sinirden güldüğüm

HATIRIMDA

Ardından geliyor

Hıçkıra hıçkıra ağlamam

Tıkanıyor bazen

Kin boğazıma

Ayırt edemiyorum

Kinle mi besleniyorum

Yemekle mi?

Hangisi boğazıma duran

Hangi beni besleyen

‘YE kan yapar’

DERLER

Ya bende KİN KAN

Oluyorsa

Kinim kanıma işlemişse

Nefes diye KİN

Çekiyorsam

Ben öfkelenince BEN

Oluyorsam

Kendimi o zaman

Buluyorsam.

Nefesi o zaman alıyorsam

Çektiğim hava

Kinime dokunuyorsa

Ya beni

HASTA EDERSE

Daha da kötüsü

Nefes alırsam kazara

Bende iyilik yapmaya

KALKIŞIRSAM!!!

AL?! ALMA,

Kendine GEL

Kinini topla

İnsanlığını BOZMA

*Dismantle(Peter Sandberg) eşliğinde okunması tavsiye edilir.