Zihnimden VIII: Döngüsel Ölçeklendirme
Nisan 5, 2025
Zeus’lar ve Deyyuslar
Mayıs 4, 2025

Bu Bir İyi Ki Değil

Konuk Yazar: Arife Vildan Bakar


 

Bende baş veren ilk Papatyam, 

Sendin kalbimin girilmemiş odaları. 

Adı aşk mıydı bilemem ama 

Seninle deneyimledim en masum duyguları

 

O kadar parça aldım ki senden kendime,

O kadar sahiplendim ki dert edinmelerini…

Ve kendimi o kadar senin yerine koydum ki…

Ben bana yabancılaştım. 

Artık senin yansımandım. 

Ve sen kendinden hiç hoşlanmadın. 

 

Öyle çocuksu sevdim ki seni

Yetişkin dertlerini akıl sır erdiremedim

Enerjisiyle çevresini gülümseten ben 

Seni anlamaya çalışırken kahkahamı kaybettim 

 

Senden yine de değişmeni hiç istemedim. 

Çünkü ben seni o senle tanıyıp sevmiştim 

Ama yanında o kadar tüy döktüm ki

Uçamadım da  olamadım da kendim. 

 

Yeni meltemler esiyor şimdi bazenleri 

Hayatıma girip çıkıyor kimseleri

Ama sevgili Papatyam seninle tattım ben aşkı

Ve artık sana benzediği kadar gerçek her çiçek tarhı

 

Sen gerçektin evet,

Acısıyla tatlısıyla elle tutulur.

Ama artık elle tutulur acılar katlanılmaz,

Dayanılmaz. Canımı yakıyor. 

 

Kendime söz veriyorum 

Bu gece son sana döktüğüm yaşlar.

Bir daha acıtmayacak kendimi seni sevmeler 

Kanatlarıma sahip çıkacağım

Beni mutlu edecek olan onlar. 

 

Benim denizim bırak bir git geli 

En ufak dalgalanmayı bile kaldıramaz daha

Git sen de o sebep. 

Git ve de gelme geri. 

 



Paylaşmak Güzeldir: