İstasyon

Her seferinde tıkır tıkır sallanan şamdan,

Son sefer yere devrildi.

Tak dedi düştü konduğu duvardan,

Her yeri eriyik mumlar kirletti.

“Geldi yine gavurun icadı.”

Ne kafa kaldı ne huzur Emin Amca’da.

Topladı gazetesini geçti içeri.

Henüz alışamadı yeni düzenine.

“Bakın geliyor, işte orada!”

Salladı işaret parmağını çağırdı diğerlerini,

Toplaştılar balkona sarktılar parmaklıklardan.

Her seferinde heyecanlanırlar bu geçişe.

Kalın taşların arasında,

Nasıl çıktı belirsiz bir sarı papatya.

Raylara değmeden titriyor durmaz.

Gidenlere hoşça kal diyor orada.

“İndim şimdi, yürüyerek geleceğim.”

Tıkır tıkır valizin tekerlekleri,

Soluklanmadan gara doğru koştu.

Belli ki eve varmış bir kız çocuğu.

Ve ben, yine birileri giderken,

Bekliyorum o garda saatlerce.

Her trende değişiyor gelen geçen,

Bir ben kalıyorum bankta, gitmeyi beklerken.