Bir Yıl Nedir Ki?

Benim hikayem 1 seneden azıcık daha uzun bir süreye dayanıyor. Bir yıla ne kadar çok şeyin sığabildiğinin verdiği duygusallıkla yazıyorum bu yazıyı. 

Yaz dönemine farklılık katmak ve mezuna kalmaya karar vermenin psikolojisinden biraz uzaklaşmak amacıyla bir arkadaşımla katıldığım XYZ kampında başladı her şey:

Bir sene sınava yoğunlaşmanın getirisiyle sosyal anksiyetem artmış ve sosyal becerilerim paslanmıştı. İlk gün gerçekten zorlandığımı net hatırlıyorum.

Bu 4 gün, yks sürecinin “bubble”ından çıkıp gerçek dünyada nelerin önemli olduğunu ve benim bu bağlamda taşıdığım potansiyelleri hatırlamamı sağlamıştı. Bu kısım aslında daha çok XYZ’nin bana kişisel çıktılarıydı. Burada asıl bahsetmek istediğim beni Simurg ekibine dahil olmaya itenin ne olduğu. Bu düşünce aklımda tek ve çok spesifik bir görüntüyü tetikliyor: kampın kapanışında yoğun duygular hisseden ekibin gözyaşlarına boğulması ve birlikte başarmanın güzelliğiyle birbirlerine sarılmaları. Bir katılımcı olmama rağmen benim de gözlerim dolmuş ve fark etmiştim ki Simurg’daki insanlar yaptıkları işe ve birbirlerine çok değer veriyor ayrıca bunu paylaşıyorlardı. Ben de bu insanlarla çalışmak, bu ortama katkı sağlama isteğiyle ekip başvurularının açılmasını hevesle bekledim.

Sonrasında geçirdiğim kerkeslik sürecini iyileştirici olarak tanımlayabilirim. Kitap okuma sevgimi beslemek, yazarlık yönümü geliştirmek, 2c1n ve XYZ’nin organizasyonunda bulunabilmek ayrı ayrı çok güzel anıları beraberinde getirdi. Ayrıyeten zamanı geri sarıp XYZ kapanışında koltuklarda oturan Nisa’ya dönüp bakmak çok gurur verici. 

Bu yazı vasıtasıyla Simurg projesine katkı sağlayan herkese teşekkür etmeden geçmek istemiyorum.

Simurg kırmızısıyla kalın,

Nisa.