Zift Bulaşmış Çemberime

Birler ikileri kovalıyor

Sinsi bir hüzün baş vermiş

Sanırım inanmalı soğuk mevsimin başlangıcına

Yerdeki su birikintileridir benim aynalarım

Yapraklar yere düştüğünde

Bir zift büyümeye başlar çemberimde

Mezarların hepsinin üstü kapalı

Tek bir açık mezar bile yok inanır mısın

Asırlardır yeryüzüne düşmeyen bir şeyler var

Sanki usta bir kovboy gibi yakalamışım

Ne olurdu sanki halatıma bir yıldız, ay ya da güneş takılsaydı

Yalnız dibi karanlık kalmayan bir mum misali

Yüzümü güneşin değil ayazın yaktığı bir vakitte

Selam gönderilecek çok insan var

O herkesin uyuduğu gece ben uyumamıştım

O iki sevgiliye mesela, selam olsun

Ya da pek çok konuşup anlaşılmak istenen sana da selam olsun

Dediğim gibi zift doldu çemberim

Bu karanlığın sebebi bendim

Ne ben ne onlar bilemediler

Olsun mühim değil, ben affediyorum

Bir kervan kelimem var lâkin taşıyamıyorlar

Kar kıyamette çıkmak mıydı hatam

Yalnız tanrı bilir

Bu da benim işime gelir

Cahil kalalım belki mutlu oluruz