Her Şeyden Biraz Biraz Hiçbir Şeyden Hepsi 
Aralık 3, 2022
Dr. Emre Günerken ile Şamanik Yolculuğu Üzerine Röportaj
Ocak 3, 2023

Silüetiniz

Dünden kalan bir mektupla uyandım bugün. Zihnimde salınan sözcüklere tutundum, yoksa uyanmak ne mümkün. Buğulu camın ardından gelen sarı hüzmeye daldım bir süre. Demek soğuk bir gün. Tahta zeminde kundura sesi, kahverengi olmalı, yeni boyanmış fakat gayet eski. Kahverengi bir takım, paçaları hafif aşınmış. Siyah kol düğmeleri fütursuzca ilişmiş kolalı kollara. Sağ elin kavradığı anı dolu fötr şapka, zihinlerde beliren rengiyle. İğnenin plastiğe değerken çıkardığı sesler, bir de tozlanmışsa eğer… Kundura sesi yaklaşırken müziğe, avuç içimdeki sıcaklık mürekkebi dağıtıyor kâğıdın her bir köşesine. İşte şimdi eş değer zihnimdekiyle. 

Odayı kaplayan hantal kitaplıkta toz dolu sayfalar. Onlarca kitabın arasından beyaz ince bir kitapla buluşuyor gözlerim. Zihnimin dağılmış mürekkebinin üzerine yazılı belli belirsiz bir cümle:

“İnsanlar nerede? Çölde biraz yalnızlık duyuyor kişi.” 

Oturduğum daire dördüncü katta. İşlek bir caddeye bakıyor. Saat 9.00 olduğu an araba sesleri dolar tüm binaya. Yoldan geçen insanların kahkahaları, martıların seslerine karışır. Elleri kararmış kısa pantolonlu çocuk avazı çıktığı kadar bağırırken o günkü manşeti, limana yaklaşan gemi düdüğü bastırır tüm sesini. Demir kepenk sesleri günün başladığının bir diğer habercisi. Köşedeki kasabın kapısında miyavlayan tekir kedi, sıcak ekmek kokusu önünde sıraya girmiş insanlar, omuzlarında oltaları ellerinde kovalarıyla dönen erkenciler, yaşamak için koşturan onlarca adım. İnsanın çöl kelimesine atfettiği anlamlar ne değişken ama. 

Neye nasıl baktığımız ne kadar baktığımız ne ile baktığımız, hangi yaşamı sürerken baktığımız… 

O kadar bakış var ki, nasıl emin olsun insan baktığından? Nasıl emin olsun insan su yüzeyine düşen silüetten? Kızgın kum tabanlarını yakarken serabın serap olduğunu nereden bilsin silüetle tanışmamış kişi. Çölde silüet aramak, yaşamda kendini aramaktan ne kadar farklıdır ki?

 … 

Tak tak tak

İşte kapı sesi!



Paylaşmak Güzeldir:

Ceyda Çeltik
Ceyda Çeltik
Onun dünyasında kalıplara, kalıplarda kalıp çıkamayanlara rastlayamazsınız. Bugün dünden, yarın bugünden iyi olmak en büyük arzusu. Her renge maruz kalıp her sohbete atılmaya bayılıyor. Yeni hobi edinmeyi, enstrümanlarla haşır neşir olmayı, çizim yapmayı seviyor. Elindeki kalemin zihnindeki fırtınaları dindireceğini umuyor.