İnsanların İşleri

Ne kadife ne beyaz kaldıramaz Tanrı’nın hükmünü

İşliyor çark, duruyor kalp

Gözyaşları fısıldıyor ölümü 

Hayır yok bir öte dünya, kurtulmaya neden

Babanızın son varlığı yalnızca kefen

Bütün kaftanlar ve inciler kemirilecek güvelerce

Güvendiği hazinesi çarçur edilecek hovarda bebelerce

Eti çiğnenecek, kanı tükürülecek ettikleri yüzünden 

Bütün zırhlar ve silahlar evlatlarına yönelecek

Kehanetler ayıracak başları

Müneccimler ve sihirbazlar kıracak asaları

Siyah rengi hâkim dünyaya 

Ağlıyor Henri’nin sahip olduğu Navarra

Huysuz bir kral bozacak barışı

Besteletecek Handel’a yeni marşı

Göğsünü kaplayan madalya ve nişanlar

Açacak ve kutsayacak yeni ufukları

Zafer müjdeliyor oturduğun yün şilte

Almanya’nın büyüklüğünü kutlasın diye

Üç başlı kartal yutacak dünyayı

Kusacak çiçekleri yutacak Normandiya’yı

Olana bakın, Napolyon ele geçiriyor Yafa’yı

Şehrin kalesinde Fransız bayrağı

Yağmalanıyor hazineler

Azaptar ediliyor ölüler

Eh kuzum, bunlar İngilizlerden de beter

Yeniden kuruluyor Venedik surları

Osmanlı’nın burçları yaşlı ve ağlamaklı

Kargaşadan besleniyor ilhamım benim

Vivaldi’ye hak verin

Yatağın üstünde ağlamaklı kadınlar

Kral yanmak için bahane arar

Emreder hizmetçilerine

Yakın bana haz veren ne varsa

Hazine, at ve kadın ayırmadan

İnsaflı kalfa, hançerler hayvanları

Ve çalar altınları

Onları korumak için yanmanın ızdırabından

Düşünür Tanrı, bu kalfa benden hayırlı mı? 

Kendi çocuğuna insan bu kadar zorbalık yapar mı? 

Arkada bir zenci flüte üflüyor

Melodileri tapınağı ele geçiriyor

Çarpıyor çıplak duvarlarına yenilginin ezgisi

Fil başları yahut hilal belli ediyor hasedini

Zenci susuyor, flüt susuyor

Hintlinin ağıdı başlıyor bu sefer

Kırılmış testiye duyulan keder