Rollerin Çeşitliliği – Obua Virtüözü

Obua: Kökeni Fransızcadaki ‘hautbois’ olan; hafif konik gövdeli, altı deliği ve on anahtarı olan nefesli çalgılar ailesinden bir müzik aleti. 

Obuanın sesindeki mest edici tınılar, ifadesindeki güçlülüğün beraberinde getirdiği büyüleyicilik ve orkestranın içerisindeki yeri gibi etmenler obuanın bu çeşitlilik içerisinde göze çarpıp seçilebiliyor olmasındaki başlıca faktörlerdi. Hayal edelim şimdi! 1.obua olarak konumlandığın noktadan kırk beş kişilik orkestraya bakıyorsun. Kendinin de içerisine dahil olduğun kırk beş kişi. Dışarıdan bir göz olarak kendine bakabiliyor olmanın ve geçmiş deneyimlerine bakılacak olursa tam da bu noktaya sübjektif bir bakış açısıyla yaklaşmamanın önemini anlamışsın. Başlarda adını bile duymadığın, sonralarda ise bütünleşemediğin bu enstrümana hiç olmadığın kadar hâkimsin şimdilerde. 

Bir ağustos akşamı gün batımını izlediğin esnada usulca yanına yaklaşıp bedenine değecek yakınlıkta yanından geçen simsiyah bir kedinin ve anın hissettirdiği duyguların tebessümü konduruluyor o vakit yüzüne. Bir ağustos akşamı gibi dingin, vücuduna değen kedi kadar sevgi dolu. Hâkim olduğun enstrümanın ifadesindeki güçlülüğü göstermek, bedeninde hissettiğin gücü yaymak istercesine tutkulusun. 

İzleyicilerin gözlerinde görüyorsun yansımalarınızı ya da oldukça varsayımsal yaklaşıyorsun duruma. Nereden baksan on iki sıra var, salonun en son sırasında orkestrayı izleyen herhangi bir kişiye. Oradaki bir çift gözde olan yansımalardan çıkarımlar yapamayacağın noktadasın. 

Kendi hikâyene dönüyorsun. Tek başına nasıl bir tonu vardı, görünüşü itibariyle nasıl bir enstrümandı, obua virtüözleri orkestrada nerede konumlanıyordu… Araştırıp öğrenmediğin sürece cevabını kendinde bulamayacağın nice sorular vardı. Enstrümana uygun olup olmadığını, nasıl bir histe seni yeni deneyimlere çıkaracağını bilmiyordun. Orkestrada nasıl bir yeri dolduracağından bihaberdin. Belirsizliklerin yaşattığı korkular vardı. Bir dönem için teoride kalan bilgiler şimdilerde altını doldurabileceğin somutluklara evrilmişti. Bedenine ait olmayan ama bir bütünmüşçesine sergilediğin performansın gerektirdiği kontrolün de farkındaydın. Enstrümana olan hâkimiyetinin yanı sıra esere ne denli hâkim olduğun ve kendinden neler kattığın en kritik noktalardandı. Düşle uyanıklık arasındaki her anında vardı artık bu ince, önemli çizgiler. 

Öte yandan; lirik, hisli ve büyülü anların kahramanı olduğunu düşünüyorsun hatta orkestrada o sessizliği delen tatlı sesin senden geldiğini bilmenin mutluluğuyla kavuruyorsun düşüncelerini. Sesinle birleşen tınılardan kaynaklı tüm orkestra ile bir bütünmüşsün hissini yaşıyorsun. Bir de tam zıttını yani bulunduğun noktadan yükselen sesin, seni etrafındaki herkesten anlık olarak uzaklara götürdüğü düşüncesinden dolayı yapayalnız hissediyorsun. Öyle orantılı ki duyguların, seni bir an olsun kuşkulandırmıyor bulunduğun nokta. Öyle isteklisin ki ana, en ufacık kaygıları barındırmıyor bir sonraki dakika. Bu düşünceler o kadar rahatlatıyor ki kalbini, tezatlıklar içerisinde hırpalamıyorsun kendini. 

Üstelik müzikle kendini iyi ifade edebiliyor oluşunun hayatındaki önemini düşündükçe, için derinlerde hissettiğin bir şükür duygusuyla doluyor. Cümlelere dökemediklerinin, zihninde durmadan dolaşanların icabına bakacak ne güzel bir yöntem. Özgür hissettiriyor her şeyden öte, ne büyük şans bu. 

Bir de öylesine büyük bir tür çeşitliliğin içerisinde arıyorsun ki kendini, hem bunca çeşitlilik içerisinde hücrelerine kadar dağılıyorsun hem de kendinden eminlik içerisinde bütünleşen parçalarının dirayetine sarılıyorsun. O anlarda meyusluktan öylesine uzak öylesine güçlüsün ki sen olmaya karşı… Yalnızca bir sonraki adımının umuduyla sarsıyorsun hayallere dalmış hem şimdide hem de yarınlarda olan bedenini. İrkiliyorsun ama bir yandan keyif alıyorsun geçen dakikalardan. Mutlusun yani. 

Deneyimlemeye yeni yeni başlanılan süreçler, alışmaya hatta kabullenilmeye çalışılan gerçekler, hayal gücünün genişliği içerisinde daldığın derinlikler ve bir yandan uzaklaştığın an, cevapsız kalan ama cevaplarını bilmenin önemli olacağı sorular, kıymetli hissetmenin beraberinde getirdiği motivasyon, karşısında dimdik durmaya çabaladığın meyus beşerler, kendini gerçekleştirme çaban, özgür hissetmenin beraberinde getirdiği varım hissi, kendini aktarmanın sence alternatif yolları, umutlu bakışlar ve daha nicesini iliklerine kadar yaşamak ya da hissetmek..

Duygu ve durumların gelişme örgüsü, kişideki yansıması, reaksiyon alınış şekli ne kadar değişkenlik ve çeşitlilik gösterse de güneş battığında bunları yaşayan biri olmak ne mesleğe ne yaşa ne cinsiyete ne de herhangi bir koşula bakıyor. Olay hikâyeye büyük çerçeveden bakmakta.