Meyve Sinekleri

Bir gün eve girdiğimde fark ettim ki sabahtan kalmış salata unutmuşum masamda. Masadaki salata kasesinin üzerinde bir kara bulut gibi hareket edip uçuşan şeyler vardı. Hani bataklık alanlarında ya da küçük su birikintilerinin üzerinde grup hâlinde uçuşan sinekler olur ya, işte onlardandı bunlar. Camlar, kapılar, en küçük delikler dahi kapalıydı oysa; nasıl gelmişler şu meyve sinekleri birkaç yemek artığı üzerine? Sanki birden var olmuşlar. Sanki yaratılışın kaynağını bulmuşçasına bir aydınlanma anı yaşadım. Demek ki böyle var oluyormuş canlılar, yokluk içinden bir anda oluşuveriyorlarmış diye düşündüm. 18. yüzyılda doğsaydım şayet ders kitaplarında benim adım yazacaktı, varoluşun gizemine dair keşfim sayesinde. Fakat ne yazık ki bu yoktan var olma hâli çoktan keşfedilmiş ve yalanlanmıştı ama ne kadar gerçek dışı olsa da adını dahi hatırlamadığım o eski varoluş teoricileri ile bir bağ kurmuştum. Onları daha iyi anlamıştım.  

Bu meyve sinekleri ilerleyen günlerde de evi terk etmemekte ısrarcı görünüyordu. Israrla aynaya yapışıyor, sanki kurtuluş o aynadaymışçasına tüm gün ayna etrafında uçuşuyorlardı. Bunlar ne kadar yaşar diye düşünüyordum. Belki bir gram olan bu uçan yaratıklar, çok fazla enerji harcıyor olmalıydı diye düşünüyordum. Öyle küçüktüler ki bir sabun boyutunda ya da sadece bir elma kadar bir yiyecek, 10 yıllar boyunca yeter gibi geliyordu bunlara. Ne büyük şans, ki bu sinekler için bir şansızlıktı, artık dışarda yemek bırakmıyordum. Bu canilik olmalı diye düşündüm; bir sinek türünü kıtlık ile ölüme terk etmek, soyalarını tüketmek… Sanki bir sinek türünü zor zamanlar yaşayan bir ülkenin insanları ya da tarihi bir savaşın içindeki bir halk gibi bırakacaktım. Sineklerin de açtığı cepheler az değildi; güney cephesinde malaria, batı cephesinde batı nil virüsü, doğu cephesinde dengue…

Bu sinekler ilerleyen günlerde de yaşam dolu bir şekilde uçuşmaya devam ettiler. Kimileri bir damla su yüzünden, kimileri artık uçmak istemedikleri için birer birer gözden kaybolmaya başladılar. Günler geçtikçe artık hatırlamaz oldum bu meyve sineklerini. Ve bir gün nasıl bir anda ortaya çıktılarsa öyle de yok olmuş gibi geldiler bana. Ve bir daha görünmediler, tabii artık yiyecekleri dışarda bırakmamamın da etkisi olabilirdi bu durumda. İşte bu dışarda bırakılan bir salatanın varoluşa etkisinin öyküsü.