Şu dünyada herkes dışarıdan aslında bir silüet…
Bir o köşeden bir bu köşeye koşturup duruyoruz…
Bazen yalnız…
Bazen kalabalık…
Kimse gideceği yeri tam bilmese de…
Kimi atıyla, arabasıyla…
Kimi bastonuyla, yola çıkıyor… Zaten önemli olan da bu değil mi? Yolda olmak? Sevinçle, kederle, iyisiyle, kötüsüyle…
“Az çok hepimiz denizi, yıldızları, ağaçları, işte falanları filanları göreceğiz.. Birçok şeyin tadına bakacağız.. Sonra da, ister istemez, ‘’Gidiyorum, elveda’’ şarkısını söyleyeceğiz.. Öyleyse gidenin de kalanın da gönlü hoş olsun…” Yolunuz açık olsun.