Konuk Yazar: Arife Vildan Bakar
Tütün sevmem bilirsin, hele sigara kokmaya dayanamam
Yine de koşarım kollarına, sarılmaktan alıkoyamam
Tutuşturduğun her dala kederlenirim, kıyamam
Kokun yer edinsin hafızamda; nefesler al gizli, kocaman
Seni hissetmeyince dökülmüyor mısralar dudaklarımdan
Küstüm şiire, çalmadı kapımı; uğramadı bana ilham
Dün oturdu taşlar yerine, bakınca gözlerine tekrardan
Senmişsin meğer her an’ı anlatılası, şairane yapan
Hayat yorucu geldiğinde durdursam akrebi, yelkovanı
Dışarıdaki fırtınadan alsam seni, kalbime saklasam
Ellerinden tutsam, döktüğün gözyaşlarına teselli olsam
Güneş parladığında yine de yanımda kalmak ister misin?
Çimlere uzansak seninle, bisikletle Boğaz’ı turlasak
Aramızda kilometreler olsun, birbirimize uyansak
Sıktığım yanağına bir buse kondursam her şeyim tastamam
Yağmuru seversin umarım, saçları ıslak olan tek ben olamam
Diyorum kendime, karşıma alıp cesaretimi toplasam
Saçmalar kelimelerim, titrer sesim sevgimi anlatamam
Ben maskelerim kendi duygularımı, değil bu bütün kavgam
Kendine sakladığın sevgi kırıntılarını senden alamam.