Onsra
Mayıs 3, 2022
Rahatsız Olmaya Alışmak
Rahatsız Olmaya Alışmak
Mayıs 3, 2022

Bitti Demekten Korkuyorum

Daha önce başınızdan hiç, sadece sonrasında olacaklardan çekindiğiniz için bitiremediğiniz ve uzun uzadıya devam ettirdiğiniz bir deneyim geçti mi? Kötü bir iş tecrübesi, okumak istemediğinizi bildiğiniz bir bölüm, bir ilişki, hatta belki bir dostluk. Neden bir şeylerin finali hep bizi üzer, yeni kapılar açtığımızı bildiğimiz halde burukluk getirir? Bugün okuldan mezun olacağımı aldığım bir e-postayla fark edince biraz üzerine düşünmeye başladım, hayatımda tüm “bitmiş” olanları. Zorunlu olup bitmiş olan ve benim isteğim doğrultusunda bitenleri ikiye ayırdım, sonrasında benim isteğimle bitenlerin genellikle 19-20 yaşlarıma denk geldiğini fark ettim. Şimdi 23 yaşındayım, önümde uzun yollar var. Ama bir şeyleri bitirmeden yeni başlangıçlar açılır mı hayatımda? Bilemiyorum.

 

Bugüne kadar hayatını merak ettiğim insanlarla konuşma fırsatı elde ettiğimde onlara hep eski işlerinden/yaşantılarından nasıl kurtulduklarını, bir şeylerin bittiğini nasıl anladıklarını sordum. Meğerse bir noktayı kaçırıyormuşum ve kaçırdığım nokta sorduğum sorunun kendisinde saklıymış. Benim ifade etmeye çalıştığım şeyin tam anlamıyla kelimelere dökülmüş hâli “Yeni bir şeylere başlaman gerektiğini nasıl anladın?” olmalıymış ama ben bitirmeye o kadar takılı kalmışım ki ardından gelenleri görmezden gelmişim. Mezuniyetten bahsetmiştim;  mezuniyet de başıma kendi isteğim doğrultusunda geliyor aslında, okulu bitirmek istemesem uzatma opsiyonum elimde vardı. Peki isteyerek bitirdiğim bir şeyin gerçekleşmesi neden şimdi beni korkutuyor? Neden yeni başlangıçlar için heyecanlanmayı ikinci plana atıp bittiği için endişelenmeyi daha çok önceliyorum?

 

Üzerine düşünmeye devam ettim. Yaşadığımız tüm güzel şeyleri aklımdan geçirdim, bitmesini asla istemediğimiz 10 sezonluk dizileri düşündüm, karakterin başına neler geldiğini delicesine merak ettiğimiz sonu açık bırakılmış kitapları. Bu hikâyeleri ortaya koyan insanlar hikâyeyi bitirdiklerinde benim kafamda hep o karakterler son sahnedeki gibi durduğu ve hayatta akış devam ettiği için mi acaba bitirme noktalarına bu kadar takılı kalmıştım? Ya da bu şimdi uydurduğum bir şey miydi ve beni esas yıpratan, kabullenemeyişlerim miydi?

 

Tüm bahaneleri kenara bırakıp yeni bir başlangıç yapmayı seçtim bugün, bitenlerin arkasından yas tutmayı bırakıp neler başlayacak diye heyecanlanmayı. Biliyorum, benim korkum bitene değil, bilinmeyene. Bu sefer güzel şeylerin başımıza geleceğine inanmayı ve onun için heyecanlanmayı tercih ediyorum. İnanıyorum ki, kaç yaşında olursanız olun, başlamak için hazırsanız yaşamak güzel.

 



Paylaşmak Güzeldir:

Nursu Sofugil
Nursu Sofugil
Boğaziçi Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü son sınıf öğrencisi. Çevresindeki insanların enerjisiyle mutlu olup sürekli daha farklı deneyimlerin içinde bulunmak için kendisini teşvik eden biri. Bunlarla beraber kendisini fazla meraklı olarak görüyor ve sorular sorarak düşünmeyi çok seviyor. Yazma eyleminin insanı iyileştirip kendiyle yüzleştirdiğini ve bu yüzden yazdığını belirtiyor.