Kalbin sızıntısında sıkıştırır
Elinizden kayıp gidenler
Acı ne kadar da gerçek bir kelime
Siz hiç ölümü beklediniz mi
En sevdiklerinizin mesela, beklediniz mi ölümünü
Bir göz açıp kapanışı kadar kısa
Soğuk olsa gerek morgun dolapları
Katıla katıla güldüğünüz günlerin sabahında
Bir o kadar da ağladınız mı hiç
Kapısında acil yazısının
Kancasında Azrail’in
Ruhu tutan bir beyaz boru
Beklediniz mi hiç ölümü
Kalp atışlarının seyrekliğinde dakikalar geçerken
İzlediniz mi hiç
Çaresizce seslendiniz mi eşikten içeri
Yaşamak ciddi bir mesele elbet
Ölmek de yaşamak kadar mesele
Ama siz hiç beklediniz mi
Grisinde acının ortaklığının
Çaresizce yüzleştiniz mi
Ümit solar kırılır umutlar
Bir yudum suda akar günahlarınız
İki tahta parçasına sığar koca koca bedenler
Siz hiç ölümü beklediniz mi?