Konuk Yazar: Diyar Atakan Çabuk.
Bir plak aldım bugün Eminönü’nden
içinde sen yoktun
Yalnızlığı dinledim gecelerce
Sonra bir gün dank etti kafama
bıktım
İçini seninle doldurdum
Yalnızlığı seninle duymak
Hayallerimin ötesindeydi
bilemedim
Bir plak aldım bugün Eminönü’nden
Sol tarafta Haliç’i gördüm
Sana hiç Haliç’te bakamamışım
Hayat bana bencillik etmiş
Oysa ben sana bakarken hep Deniz’i hayal ettim
Seni hep bu arzuyla kokladım
sen bilmezdin
Şimdi burnumda bir tuz yanığı
Tenimde tokanın izi kaldı
Bir plak aldım bugün Eminönü’nden
Masum ya da kirli insanların ellerinde dolaşmış ikinci el bir plak
Bugün ben karanlık kulakların dinlediği bir melodiyi aydınlattım
sabahları gecem kadar uzun değil artık
sabah gecem kadar bencil davranmaya başladı
gecem ışığa doydu
Karanlık hiç görmediğim bir şehir kıvamında kıvranırken
Bir nehrin coşkusunda durulandı sevdam
geriye hiçbir şey kalmadı
Denize döküldü sevda
ama elbet bir gün
unutma sevgilim
balıkların unutkanlığında
yenilenecek
yinelenecek sevda
Bir plak aldım bugün Eminönü’nden
içinde sen yoktun
sağır oldu dünya