Konuk Yazar: Özer Özbulak
Bir ürkek sabaha uyandı kader
Yanı başında günahlardan evrilme
Soluk güncesiyle
Titriyordu sözcükleri
Tozlarından arınma güdüsüyle
Haykırdı
Çığlık bozgunu zamanlar
Uyanışları tetiklercesine
Göğün karartılarına inat
Sefilliği terk edercesine
Ve haykırdı
Sessiz zamanlar tende
Düşlerin ürkek gölgesinde
Salınırken buruk imge(m)
Yaşamın titrek çizgisinde
Düştü
Kabuğundan öteye hayaller
Canhıraş
Yadsıdı mağrurluğun ahengini iklimler
Kör zamanlardan öteye
Coşku nidasıyla
Alt üst ederek sadeliği
Gömdü sonsuz izbeliğe