Koltukta uzanır dertlerin en büyüğü(!)
Bir müfettişle yaşıyordur öbürü(!)
Herkes yorgun ve herkes haklı,
Ve herkes bir hata yakalamaya meraklı
İlgisiz, sevgi dolu babalar
Kontrolcü, dertli anneler…
Her hatanın büyüdüğü dev bir mercekti zaten ev
Bağrışmaların bu kulaklar dışındakilere duyulmasından korkulurdu
Oysa gürültülü bir üst komşudansa
Kırık bir kalbin düzeltilmesi daha zordu
En uzak odaya verilen sürgün bile
Engelleyemezdi pişmanlığın ve öfkenin sesini
Senin kavgan değildi ya da senin yüzünden
Ama gerçeklerin bir önemi yoktu artık
Sadece hislerin ve sözlerin
Peki ya seninkiler?
Kendin de dahil herkesin gözünde
Sadece oyunlarına dalmış bir çocuksun
Ama hissediyorsun her şeyi
Sen de kızıyorsun
Sen de seviyorsun
Sen de en az onlar kadar…
Ne gördüysen onu yapmayı denedin
Ama yanlış ve doğruyu ayırmak için daha çok gençsin
Üzülme küçük kız
Hiçbir şey geçmez
Hiçbir acı tamamen sönmez
Ama sen büyüyeceksin
Ve dertlerin küçülecek sen büyüdükçe
Hepsi mazide kalmış bir sızlayan anı
Acı tatlı bir hatırlatma olacak senin için;
Bu dünya sadece ve sadece senin için
O yüzden ağlama,
Bağır avazın çıktığınca
Çünkü alt komşuların şikâyeti
Kırık bir kalbi düzeltmekten daha kolay