‘’Karanlığı işlemek’’
Meczup sokaklarına tüm ruhun
Biçimsiz kalmış ifadeleri
Hatırlatsın sana
Bir ekmek mi ağır
Yoksa
Umutsuzluğun kendisi mi?
‘’Bir nefesi işlemek’’
Acıtabilir miydi sahipsizlik namussuzu
Bu denli kızgın kimselerin
İki yüz yıllık kölelik hasretini
Bilir, tanır kendini
Tenine değmeyince asırlardır
Mahcup olduğu rüzgarın ta kendisi.
‘’Yağmuru işlemek’’
Arzulamak, neticesini bu ölümün bile
Ki sürükler, binlerce hasat zamanı
Geçmişe küheylanı
‘’Bu şehrin en pahalı fahişesi benim.’’
Budur en değerli
Gammazlığım.