Sadeliğini Kaybetmiş Uyku
Şubat 3, 2020
İnsanlar Önyargılı Mı Doğar?
Şubat 3, 2020
İçin için içerliyor insan bazen
Ağlıyor zavallılığına
Boğum boğum akar ciğerlere
Artık gözyaşı mıdır akan yoksa kader midir bilinmez
Ama oturur işte oraya
Çözmek istersin, dolanır
Sarmak istersin, daralır
Ve sıkışır aniden
Hâlbuki öyle güzel seveceksindir ki
Can havliyle…
Yarın ölecekmişsin gibi çok
Ve öylesine dolu dizgin
Dertlerde seveceksindir
Güzel günler yetmez diye
Sonra dertler sökülür giderdi
Kalp sıkışmaz, hal böyle olmazdı
Yollar birine kavuşur, günler birine çıkardı
Şimdi ne yapar ki bir kalp?
Böyle bomboş, çelimsiz
Ama sıkışık tabi
Tam da olmayış gibi yoklukla malul
İçinde aşk olmayan bir kalbin savaşında
Bir türlü olduramayan biçare sevda sever
Ceren Özcan
Kendisini bildiğinden beri konuşan, şimdilerde ise Türk-Alman Üniversitesinde hukuk okuyan küçük bir papatya. Ancak sizin bildiğiniz papatyalardan değil! Bazen bir şiir ile, bazen bir makale ile, bazen ise bir hikaye ile tüm papatyaları kuvvetlendirmek isteyen bir papatya. Herkes papatyaları kırılgan sansa da yazarımız onları savaşçı ruhlu çiçekler olarak tanımlıyor. Çünkü papatyalar siyahlaşan dünyada sarı haleler eşliğinde bembeyaz dimdik dururlar.
