Börek

Günlük gastrit sancım başladı. Düzensiz gerçi, sabah da uğruyor, akşam da. Kendi kendime biraz söylendim ve her gün aç olmasam da gittiğim börekçiye oturdum. Genelde yarım porsiyon börek yerdim ama bugün param vardı ve kendimi şımartabilirdim. Siparişimi verdim, yemeğimi yedim.  Hesabı ödemeye kalktığımda bir adam bana çarptı ve özür bile dilemeden hızlı adımlarla mekanı terk etti. Bir kâğıt parçası düşürdü. “Beyefendi!” diye seslendiysem de adamın dikkatini çekemedim. Saçının sakalının birbirine karışmasından, güneş gözlüğünden ve çirkin şapkasından ötürü kendisinin bir tinerci veya en iyi ihtimalle bir serseri olduğuna kanaat getirdim. Ön yargılı düşündüğüm için kendimi azarladım. Para üstünü veren Abi kâğıdı atmasını isteyip istemediğimi sordu. Kâğıdı uzattım, Abi tam yırtarken merakıma yenik düşüp geri aldım. Anlamsız bir şekilde kendimi dışarı attım ve uzaklaştım. Elimde tuttuğum şeyi okumamak için kendimi zorladıysam da bir şey beni onu yırtmaktan alıkoydu. Kâğıtta Osho isimli bir gurunun düşüncelerin kontrol dışı olduğunu iddiası üzerine bir şeyler yazıyordu. Anladığım kadarıyla kâğıdın sahibi eleman bunu kanıtlamak için bir deney geliştiriyor ve 1 dakika içinde aklından geçen her şeyi yazıyor. Yazıya başlamadan uyuşturucu etkisinde olduğunu belirtmiş. Bu deney sonucu ortaya çıkan yazıyı biraz sansürleyerek buraya bırakacağım. Sansür olayından pek hazzetmem ama yazı toplum ahlakına çok ters ve ben son günlerde bu tarz saçmalıkları umursuyorum.

“Spotify’da 2017 yılında en çok dinlediğim müziklere göz atıyorum. Dinlediğim şeyler bu kadar değişmiş olamaz. Aslında çok uykum var ama sanki rüyamda tekrar o korkunç yeri görecekmiş gibiyim. Doğrusu uykum da yok. Film açarsam uykumun gelmesinden çekiniyorum. Filmleri tıpkı diğer her şey gibi yarıda bırakmayı sevmiyorum. Biri WhatsApp’tan buluşalım içelim falan diyor ama midemi sakinleştirmesi için aldığım proton pompası inhibitörü cinsel isteğimi yok etti. 23 yaşındayım duvara falan tırmanmam gerekmiyor mu? Masada saçma bir şey var, kalkıp ne olduğuna bakacak gibi oluyorum fakat hareket edersem rahatım bozulur. Acaba kolayla rakıyı karıştırırsam ne olur? Kıza gülücük falan attım yazmayı bırakır herhalde. Görüldü atarsam çok mu kaba olur? Ah, aptal mide ağrısı yüzünden depresyon bile yaşayamıyorum. Ulan şu an ağlasam sancıdan ağrırım ne depresyonu? Gerçi ilaçlar bayağı iyi geldi. Şimdi Beethoven mı daha büyük sanatçı yoksa Dave Mustaine mi? Aga niye bıyıklarım arkadaşlarımdan daha seyrek. Acaba Almanya’da üniversite kazanırsam fakir ama gururlu genç tribinden Alman kız düşürür müyüm? Çocuk bana okey snapi atıyor sanki oynamayı biliyor. Ulan kumar günah olmasa çok sarar. Her şeyi hatırlasam çok sarar. Aslında var ya s*kmişim okulu 5-10 tane büyükbaş alıp köyde yaşayacaksın. Sonra tüm gün kahvedeki dayılarla büyük resmi göreceksin. Boşa yaşıyoruz yeminlen.”

Mide ayrıntısından ötürü bir an onu kendime yakın hissettim. Ama bilmiyorum. Kağıdı 2-3 kere daha okuyup çöpe attım. Kulaklığımı taktım ama müzik açmadım. Bu kendimi yalnız ve savunmasız hissettiğimde yaptığım bir şey. Metrobüse doğru yürümeye başladım.

Lan yazmayı unutuyordum. Uyuşturucu zararlıdır ve Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde üretimi, satışı ve kullanımı illegaldir. Bu yazı uyuşturucuya özendirmek amacıyla yazılmamıştır. Ezhel gibi olmak istemiyorum.