Araf

Konuk Yazar: Kemal Kağan Tural

Hayat çizgisinde yalpalarken yıllar

Ve kayan giden güzel anlar

Anlamıyoruz bile

Her aynaya bakış

Aslında hızlı bir anlayış

Evet değişiyoruz!

İstemsiz bu sefer…

Karşı bir haykırış!!!

Ama değil bunlardan kaçış

Fazla mı suda kaldı eller?

Yoksa fazla mı hayatta?

Bir bakış!!!

Gözlük bunun için bir kurtarış

Bu sefer ilk defa tam boyanıyor saçlarım

Hiç atlamadan

Hiçbir eksik kalmadan

Bir ses bile yok

Duymuyorum, duyamıyorum

Küçülüyorum….

Onca yılın yükü, acısı var üstümde

Direniyorum….

Kaldıramıyorum…

İşte belki de bundan ÖLÜYORUM.