Konuk Yazar: Ömer Demir
Umut cümleleri kurmak istiyorum,
Yarına özlem duymak belki de.
Sevmek yeni baştan bir şeyleri, düşünmeden
En azından sevda sözcükleri kullanabilmek
Bakmayın böyle konuştuğuma siz benim
Bu sözcükleri kullanmak öyle kolay mesele değil
Gerçi siz benden daha iyi bilirsiniz bunları.
Ne kadar zaman olmuştu şarkı söylemeyeli?
Hatırlamıyorum.
Hayatımın tekdüze oluşu beni zerre rahatsız etmiyor
Her gün iki ekmek alıyorum, birisi siyah
Aynı kitapları okuyorum ve hatta aynı cümlelerin altını çiziyorum
Kulaklığımı yıllardır çıkartmıyorum kulağımdan, bozulmuş olmasına rağmen
Tiksinmeyecekseniz, çoğu zaman aynı kıyafetleri giyiyorum.
Ve her geçen dakika bir adım daha uzaklaşıyorum sizlerden,
Kokumdan rahatsız olup sırtınızı dönmeyin diye.
Ne kadar zaman olmuştu sulamayalı bir çiçeği?
Bilmiyorum.
Ne zaman düşünmeye kalksam bu dünyaya dair bir şeyler, başım sancıyor
Ta kendisiydim belki de umutsuzluğun
Ama benim bir suçum yoktu ki,
Kahkaha seslerini bastırmak için penceremi kapatmaktan başka
Birçoklarına göre bunun yaşamakla pek ilgisi yok
Birçoklarına göre benim yaşayan bir varlıkla da alakam olduğu söylenemez
Sahiden ya birçokları neydi bu yaşamak denen şey?
Ben de yaşar mıyım bir gün?
Sanmıyorum