Kaldırım kapalı dalgaları yüzünden denizin
Yeri ve zamanı, korkuyu ve rüyayı, kapalıyı ve açığı
Köşeye çekiyor
Çekiliyor
Gel ve git demeden, sessizce dokunuyor tenime
Çekildi ilmeklerine sessizliği
Kuru bakışı var, suyu yaş
Kuyu
Yaş
Dileğinin yıldızları döküldü sokaklara
Ağaç ayrıldı dalından, köküne döndü
‘’Başka biri olacaksın istemesen de
Tenine başka bir ten dokunduğunda,’’*
Güneşin gölgesinde yaşar karanlık
Eririm, alnında alnım dayalı olmalı
Gözlemevleri çok karanlık
Gözlerim bir güneş etrafında kapanmalı
Asılı kaldı yüzümde
Çocukluğumda çizdiğin resim
Koruma yasası kalbindeki eylem
Ancak tek güneş ısıtır kalbini
Ve tenini, sesini, sessizliğini
Gerisi, yasanın getirileri
Ve deniz tüm ihtişamıyla taşır balıkları
Derinden gelen taşar, sever
Kayıp gönül
Yan gider
*Ataol Behramoğlu’na şiirle.