Yazım Hatan Zaten Yoktu

Dünyaya dil

Işıklar arası yaşamın çıkmazında
körlüğün. Sipariş üzre doğumun.
Nabzın ilk ve son kez, kusurlu
varlığınla hüznün. İsmen bilinmiyor, nasıl
var olduğu dahi evrenlerin
kulaktan dolma.

Dünyaya kin

Çoğulun temsili yüzün uymuyor
yasasız ölümlere. İskelet halinde fikirleri,
mahrum ten sıcaklığından. Güneşin neden
olduğunu kuraklığa, konuşmamaya
faili. Üstelik, güdülmeden ustaca çobanlar ile
öğrendiler.

Dünyaya kir

Kabuklaşan tabakalar, izmarit, çirkin dudaklar.
Çocukluğa izin yok, pek temiz kalmakta. Dünün
gecikmeli muhasebesi. İçinde çıkarsız yaşam, ancak
halen parsellemekte partizan. Af dile,
yalnız yaratandan. Yönetmekte, uzaklarda değil
Kalpazan.

Dünyaya çiçek

Keskin gövdene yakışmaz yeşilliği, kara
görünmeden, ayazı yemeden. Berrak
kaynakların, çınarların içinde isimsiz kalır. Düşlerin
erken ulaşır Saadet Evrenine. Sevmeyi yalnız.
Aykırı bildiler, uymadı manifesto. Gülmeyi de,
bilmeden üstelik; ‘’Yalnız Sevince!’’
diye bildirdiler.

Dünyaya yakın

Mendilin yüzünün akına, karasına varlığının
çirkin görünmekte. Yaşamın değmesin dünya
kirine derler. Sonra söner. Hırsızlığın diri
kılar adını. Doğmadan mezar taşın.
Üstünde seçmediğin birtakım tarihler ile
özgürlük marşın

Dünyaya sen

Seçimler, mağlubiyetin, başlangıç. Genç
sanılan harcamaların ile gelecek. Fikirlerin,
yeniden kıta keşfi. Kilitlerini bulmaya, özgürlüğün
elindeyken-zincirler. Sahipsiz tohum. Yetmez
su ve güneş. Yokuşu yaşamak
uçurumlar halinde. Halen sahipsiz
tohum.

Dünyaya uzak

Meydanlarda inanç çatışmaları. Dar ağaçlar,
içinde sığmayan ölüleri. Iraklardan sesleri,
kısır döngüyü sevmekte. Kırklara karışma çaban;
korkarak yaratılmış üç harflilerden. Yolun
evrimi doğrulamakta, evde halen anne yemeği.
Hissetmeden başka nimetleri. Yalın, çiçeksiz,
kimliksiz. Bozuk
ritmin.

Dünyaya niyet

Elinde yetiştiğin ustaca kavramlar. Okunmadan
düşüncelerin, gelmeden yağmur, koyu görünmeden
göz rengin. Düşlediğin, ölümün olsun istenmekte.
Düşlerini dondurmak için yaratılmışlığın. Alnın
beyaz güvercinler, zeytinler için kaba. Kaçışınla
meşgul. Ancak, mümkün hayallerin.

Dünyaya niye?

Payını aldın. Öğretiler çok yavan. Hem
çirkin yüzün. Sorular, kusurlu
görüntünü bozmakta. Sade ölümün için
dolu olacak evin. Giydiğin kumaşlara,
toprak tenine yakın.
Ancak, ölümün gerçekten senin
olacak.
.mümkünse.
Yalnız, halen övünmekte başlığıyla
şiirin.