Yabani Bir İnsan Türü: Neandertaller
Kasım 3, 2020
İntikal
Kasım 3, 2020
Öyle bir yerdeyim ki
Ne gitmek mümkün
Ne de sığabilmek kaldığım yerlere
Yalnızlığın bilindik kucağındayım
İçim şişmiş
Ağlıyorum
Kalbimde hafif bir sızı
Denenmemiş mevsimlere meraklı
Dardayım
Huzursuz bir melankoli dumanı içinde
Boğuluyorum
Duvarlara yabancı bedenim
Soğuk sokaklara aşina
Bir çayın deminde arıyorum
Bulutsuz sabaha hasretim
Bir güneş aydınlatsın diye beklerken
Kasvetimin karanlığında alıyorum soluğu
O bildik siyahlar içindeyim
Kaybolamamanın o saçma şaşkınlığı içinde
Dayanmışken sertliğine mutsuzluğun
Uyandım sıkıştığım yerden
Kokusuz bir dert çiçeğinde
Vızıldarken umut arısı
Bir kahkahanın büyüsüne inandım!
Ceren Özcan
Kendisini bildiğinden beri konuşan, şimdilerde ise Türk-Alman Üniversitesinde hukuk okuyan küçük bir papatya. Ancak sizin bildiğiniz papatyalardan değil! Bazen bir şiir ile, bazen bir makale ile, bazen ise bir hikaye ile tüm papatyaları kuvvetlendirmek isteyen bir papatya. Herkes papatyaları kırılgan sansa da yazarımız onları savaşçı ruhlu çiçekler olarak tanımlıyor. Çünkü papatyalar siyahlaşan dünyada sarı haleler eşliğinde bembeyaz dimdik dururlar.
