Tercihlerin Bedeli – “Kaçırdıklarımız”
Kasım 3, 2020
Dünün Nobel’inden Bugünün Nobel’ine
Kasım 3, 2020

Refleksif

Gittikçe kayboluyorum kendi içimde

Kendi patikalarımda buluyorum yolumu

Çıkmaz sokaklarıma dalıyorum

Kendi haydutlarım takılıyor peşime

Kendi kendimi soyuyorum

Çaldığım yine bende kalıyor

Suçum da günahım da kendimde

Yalnızlığım da elemim de kederim de

Derdim de tasam da çarem de çözümüm de hep bende

En büyük düşmanıyım kendimin

Sinirlenip, hakaretler savurup yine kendi omzumda ağlıyorum

Sıkılıyorum kendimden kendime söyleyemiyorum

Kendime kırılırım çünkü affedemem

Kaçıyorum kendimden yine gidiyorum ardımdan

Ardımda bırakamadığım tek şey kendimim

Kendi içimde sakladıklarım yük oluyor ayaklarıma bileklerime

Sürükleniyorum koşmayı isteyip de

Kendimde miyim acaba

Soruyorum kendime

Ben buradayım diyor da ben burada mıyım acaba

Kendi kendimleyim de aklım fikrim hep başka yerlerde

 

Her yıl bir yıl daha yaşlanıyorum

Olgunlaşmak değil eksiliyorum

Bilmiyorum nasıl yaşıyorum kendimde kendimle

Günler nasıl geçiyor yavaş mı hızlı mı

Yoksa zaman mı yok zamanım mı

Bilmem ki nasıl çıkarım ben kendi içimden

Kaçmış nerede bu ipin ucu

Bulamıyorum kendimde

Ne onda ne bende

İpin ucu son nefeste



Paylaşmak Güzeldir:

Gökçe Elsine Uygun
Gökçe Elsine Uygun
Kocaeli Üniversitesinde Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi öğrencisi. Onu sürekli bir sorgulama hali içinde bulabilirsiniz. Fazla detaycı düşünen ama bundan da keyif alan biri. Çizim yapmaya ve Hayao Miyazaki filmlerini tekrar tekrar izlemeye bayılır. Hayal gücünün insanlığın ham maddesi olduğuna inanıyor ve buna çok saygı duyuyor. Bu nedenle yazıları hakkında bir vaatte bulunmayarak işi hayal gücünüze bırakıyor. Keyifli okumalar!