İçimden Gelmiyor

‘Birileri senin için bir şey yapmıyorsa sen kendin için bir şey yap’ düşüncesiyle hareket ederim hep. Ya da yetiştirilme tarzımdan ve karakterimden olsa gerek, isyankâr cümleleri çok duyamazsınız benden. Fakat yaş aldıkça görüyorum ki, özellikle de son zamanlarda; bir şeylerin oturmuşluğunu yaşadıkça daha da isyankâr bir model olmaya başlıyorum. İş hayatında ‘motivasyonum yok’ naraları, özel ve sosyal hayatımda ‘her şeye ben yetişemem ki biri de benim için bir şey yapsın’ sitemleri derken bir de üstüne mevsim değişiklikleri mahveder beni sonuç melankoliye 5 kala yakalıyorum kendimi.

Aslında birilerinin bir şey yapmasının ya da birileri için bir şey yapmanın altında yatan bilinçaltına işlenmiş nedenleri hiç görmüyoruz. Ve modern hayatın ‘birileri için bir şeyler yap ki bunun sana dönüşü olsun’ kalıbının içine içine giriyoruz. Dolayısıyla yaş aldıkça ve hayata karşı olan direncimiz de kırılmaya başladıkça, kendimiz için bir şeyler yapmakta zorlanır hale gelip birileri için bir şeyler yaparak yaşıyoruz. Çünkü insanın kendi için bir şey yapması sonucu, kendimiz verip kendimizin aldığı bir ortam hiç de çekici gelmiyor. ‘Ego’ kavramının doğal olarak tatmine ihtiyacı var. İşte gelmek istediğim nokta tam da bu. Yani ‘birileri senin için bir şey yapmadığında kendin için bir şey yapmayı seç’-mek egoyu yalnızlaştırmak, zayıflatmak mı oluyor o halde? Uzun zamandır yaptığım bir şeyin kendime özel bir yetkinlik olduğunu düşünürken şu konumda benliğime zarar verebilme ihtimalinin çanları çalıyor beynimde. Sanırım orta yolu bulmak, fazla da kahraman olmadan, ara sıra kendine yetmemek gerekiyor. Bazen isyan etmek, benim de sitemlerim var demek gerekiyor en yüksek seslisinden. İçimden gelmiyor diyebilme cesaretini bir yetkinliğe çevirip bazen birilerinin bizi tamamlamasına izin vermek, kusurlarımızı kabullenmek, söylemek istediğim. Ama harika ve çok iyi olmak için de günler, yıllar bekleyip bir onay duyup tatmin olmak da değil anlatmaya çalıştığım. Sanırım yardımcı olacaklarımız varken onlara fırsat vermeli ama çok zaman harcayıp onay bekleyerek zaman kaybetmemeliyiz. Kim bilir, birileri bizim için bir şey yapmayıp biz kendimiz için bir şeyler yapıyorsak belki de bizim için bir şeyler yapmak isteyenleri görmüyor, fırsat vermiyoruzdur.