Bedirhan Turan Durmus (Konuk Yazar)
İçim zaten çöplük
Ve sen çıkamadığım sokaklarımsın
Bir uğultu bu içimden geçen
Kaldığım duraklarımsın
Zihnimin kaçan otobüsleri
Bir kısrağın ilk nalısın
Bu içimdeki benin bir parçasısın artık
Hiç yoktan var oldun
Bir anda bittin yüreğimde
Nasıl oldu anlamadım
Karanlık, sonsuz ve çıkmaz bir geceydi
Topal, bir o kadar da tıknaz mısralarım takip etti seni
Hızır yetişemeden bittin sen
Öyle kendince
Öyle kendi kendine
Garipti
Su sevmeyen bir çiçek gibi
Sessiz kaldım
Tökezledi kalem kağıt üstünde
Bir çelme taktı bu bahar bana
Sana düştüm