Böyle Öttü Simurg

Yazarlar:

Alperen Onatkan Yılmaz.

Fatih Uyar.

(Bu diyalog iki yazarımız tarafından tıpkı anlık bir diyalog gibi sırasıyla ve karşılıklı olarak yazılmıştır.)

Günlerden bir gün şimdi bahsetmemize gerek olmayan bir olay üzerine kuşlar, hükümdarları olarak addettikleri yüce kuş Simurg’u bulmak için yola koyulmuşlar. Ama Kaf Dağı’ndaki Simurg’a ulaşmak için istek, aşk ve cehalet gibi birtakım vadileri geçmeleri gerekiyormuş. Bu vadilerde Kan ve Han gibi bazı kuşlar elenmiş. En sonunda Kaf Dağı’na varan diğer kuşların tek buldukları kocaman bir ayna olmuş ve tek gördükleri de kendileri…

Simurg yolunda vadilerde elenmiş olan (ki hangi vadiler olduğunu bildirmeye pek gerek yok) Han ve Kan adlı kuşlar yakın bir geçmişte İran’ın Yezd şehrinde karşı karşıya gelirler. Derin mülahazalara dalan bu kuşların diyalogları şöyle gelişmiştir:

HAN

Onlarca yıl geçse de seni görmeyeli

Seziyorum senin de konuşmaya can attığın şeyi

Çehrendeki ihtiyar edaya ise

Pişmanlık mı desem olgunluk mu

KAN

Geçen yıllar diyorsun ey kadim yoldaşım

Bu bitap bedenin tüylerine bakar mısın

Gel şöyle, incele simamı

Nedamet mi kemalat mı anlar mısın

HAN

İkisinden de var biraz, birbirine karışmış

Bir pişmanlık ki vadilerde elenmiş

Bir de Simurg’a varan bir olgunluk

Diğer kuşların uçarak kat ettiği yolu ise

Biz şimdi idrak edebilir miyiz ki

KAN

Aklım beni terk edeli yıllar olmuş

Kanatlarım açılmaya korkar olmuş

Simurg davası peşinde heba olanlara

Belki ben seninle reva olurum

HAN

Vadilerde elenmeyip zaaflarını aşanlar

Simurg aynasına erişenler oldular

Güya bir yüce padişahtı aradıkları

Aslında hayatın anlamıydı bulmayı umdukları

Yalnızca kendileriydi karşılaştıkları

KAN

Elenmek bir seçenek miydi bizim için

Yoksa Simurg’un dışında mıydık biz

İlerlenen yolda, aşılamayan engeller

Belki de bizim has kimliğimiz

HAN

Tercih ettik arzularımızı, tutkularımızı

İradesizliğimizle veya özgür irademizle

Onlar bizim parçamızdı

Arınmamız istenen parçalarımız

KAN

İradedir hür kölelik demiş ozan

Bizde olmadığı da pek bir aşikâr

Ama soruyorum sana ey Han

Arzusuz tutkusuz yollar mı var

HAN

Yolda arzu da gerekir tutku da

Hele bu yol hakikat arayışıysa

Madem en nihayetinde kendimize varıyoruz

İlla yolda kendimizden arınmak mı gerek

KAN

Biz ise gittik, kendimiz yerine

Yolun kendisinden arındık vesselam

Yine de senin dediğin hakikat

Bence bir yalan hâlâ heyhat

HAN

Yolumuz yol değil miydi

Umudumuz eksikti belki

Gerçekle aynada yüzleşilmesi

Bence hakikatin ta kendisi

KAN

Aynada gördüğümüz âri biz miyiz

Yorgun ruhumuz, vurgun umudumuz

Bunlar gözgünün hangi köşesinde

Yoksa biz de kendi yalanımızı mı uydurduk

HAN

Hayatı anlamlandıran biz değil miyiz

Simurg bizden başka kim olabilir ki

Ama kendimden arınarak değil ona varışım

Bilakis nefsimi kucaklayarak ona ulaşırım

KAN

Bir anlam yok hayata atfedecek

Simurg adını alanlar ne zaman itiraf edecek

Evvela şu yaptığımız kelam eriyecek

Senin hafi nefsini Simurg ne eyleyecek

• Devam edecek…

Böyle Öttü Simurg 2

Böyle Öttü Simurg 3